هزاره سوم گذار از مدیریت دانش و فناوری اطلاعات است.بیشترین تغییرات فناوری نوین اطلاعات در عرصه اقتصاد، امور مالی و وابسته به آن به چشم می خورد. بانک ها نیز به عنوان عناصر اصلی نظام اقتصادی، از این تغییرات مستثنی نبوده و در طول بیست سال گذشته با تغییرات شگرفی روبرو بوده اند و تغییرات پرسرعت محصولات فناوری، امنیت اطلاعاتی، قدرت رشد در بازار و حفظ مشتری را برای بانک ها بسیار مشکل تر کرده است که برای سازگاری با این محیط سریعاً در حال تغییر، بانک های قدیمی استراتژی فناوری محور را به عنوان یک مزیت رقابتی در نظر گرفته اند.پس از مدت کوتاهی همین دستاوردهای فناوری اطلاعات که قبلاً به چشم فرصت به آن ها دیده می شد به تهدید بدل گشت و بانک ها برای مقابله با آن به دنبال تدوین استراتژی ساختاریافته ای برای توسعه خدمات بانکی با کیفیت بالاتر بر آمدند.در آمریکا برای سازمان ها برنامه ی بیست ساله ای تا سال ۲۰۲۰ تنظیم گردید و سایر کشورهای توسعه یافته از روش بانک های آمریکایی تبعیت کرده و اقدام به طراحی معماری جدیدی تحت عنوان بانکداری متمرکز نمودند.

در این مقاله سعی شده نحوه ی شکل گیری بانکداری متمرکز در بانک های پیشرو به عنوان آخرین دستاورد در نظام بانکداری الکترونیک به اختصار بررسی شود و پس از آن زیرساخت های مورد نیاز در توسعه بانکداری الکترونیک معرفی و یک مدل آماده سازی عمومی برای بانک های ایرانی به منظور ورود موفقت آمیز به این حوزه ارائه شود.در مدل ارائه شده، هشت مهارت کلیدی در دو سطح فنی و تجاری مورد بحث و بررسی قرار می گیر و نشان داده خواهد شد که به کارگیری این مدل به صورت متوازن می تواند ورود موفقیت آمیز بانک ها را به دنیای بانکداری جدید تا حدود زیادی ممکن سازد.